به گزارش مجله خبری نگار،«پرونده حکمرانی فضای مجازی»؛ امروزه میزان استفاده از فضای مجازی میان جوانان ایرانی به طور روزافزونی در حال گسترش است و این مساله تأثیر مستقیم بر هویت ایرانی اسلامی که از مهمترین عناصر ثبات، وحدت و انسجام اجتماعی در ایران است، داشته است. در گذشته هویت از راه نهاد خانواده و والدین شکل میگرفت و بیشتر ارتباطات به صورت فیزیکی در یک سرزمین مشخص شکل میگرفت. اما امروزه با ظهور فضای مجازی، هویت دینی دچار تهدید و تحول شده است و الگوهای سنتی تعاملی به چالش کشیده شده اند. در این میان نوجوانان و جوانان، بیشتر در معرض این فناوریها هستند. فناوریهایی همچون شبکههای مجازی اجتماعی، چت روم، پیام کوتاه محوبیت بیشتر در بین جوانان دارد. این فناوریها چنانچه به خوبی مورد استفاده واقع نشود، آسیبهای مختلف به خصوص انزواطلبی و خدشه دار شدن هویت دینی را به دنبال خواهد داشت. از این رو توجه به موارد زیر برای جلوگیری از خدشه دار شدن هویت دینی در فضای مجازی ضروری است:
اول: گسترش فضای مجازی در جمهوری اسلامی ایران باید به گونهای باشد که به حفظ هویت دینی و رشد خلاقیت در نسل جوان کمک کند؛ نه اینکه موجبات بحران هویت، خلاقیت زدایی و انزوا طلبی را فراهم آورد. بر این اساس سیاستگذاری در مورد توسعه فضای مجازی نباید به توسعه مصرف یا باز تولید محتوای آن محدود شود؛ بلکه باید گسترش فرهنگ و هویت بومی مذهبی و مقاومت فرهنگی را به دنبال داشته باشد؛ بنابراین بیش از توسعه فضای مجازی باید به نظام تولید محتوا در فضای مجازی (چنانچه مقام معظم رهبری بدان تاکید داشته اند) و سازماندهی الکترونیک اطلاعات علمی فرهنگی بر اساس استانداردهای قابل تبادل در شبکه اهتمام داشت و بودجه مناسب را به این امر اختصاص داد. علاوه براین تدوین و اجرای قوانین موردنیاز و روزآمد در حوزه ارتباطات شبکهای باید مدنظر واقع شود.
دوم: در سیاستگذاری آموزشی در ایران باید چگونگی کاربرد فناوریهای اطلاعات توسط متولیان آموزش و پرورش و بررسی تاثیر آن بر مخاطبان در شکل گیری هویت دینی در نظر گرفته شود. همچنین نظام نظارت فرهنگی بر محتوای دادههای مبادله شده و ثبت ملی، نقش اساسی در پیشگیری از گسترش تهدیدات فضای مجازی و حفظ هویت دارد.
سوم: به نظر میرسد فضای مجازی که به طور بالقوه میتواند هم تهدید و هم فرصتی طلایی برای امنیت فرهنگی باشد، به عرصه فراخ برای رقابت گروههای فشار فرهنگی برای خدشه دار نمودن هویت ایرانی اسلامی ایرانیان تبدیل شده است که این مساله ناشی از فقدان دانش جامع نگر در مورد صورت مساله و نبود مطالعات سیاستگذاری مقایسهای در ایران و کشورهای مختلف، حاکمیت روش آزمون و خطا و اعمال سلائق فردی و سازمانی در سازماندهی فضای مجازی در کشور است. مسئولیت پذیری دولت جمهوری اسلامی ایران در سیاستگذاری فرهنگی، علمی، کارشناسانه و همه سونگر و بهره گیری از تمام توان علمی کشور، شرط اساسی تحقق بیشترین منافع - حفظ هویت دینی- و کمترین آسیبها از گسترش صنعت فضای مجازی ایران است.
چهارم: مسلما راه مقابله با تهدیدات گسترده در فضای مجازی به خصوص بحران هویت، تحقق شبکه ملی اطلاعات است که میتواند نقش موثری در خنثی سازی تهدیدات فضای مجازی و حفظ هویت ایرانی اسلامی داشته باشد و این مسالهای است که توسط رهبر معظم انقلاب بارها و بارها بدان تأکید شده است و ایشان نسبت به عدم تحقق آن، از مسئولان ابراز گلایه مندی داشته اند.
در نتیجه باید گفت به هر میزان که دچار کم کاری در عرصه فضای مجازی شویم و یا ورود و حضور پررنگ در فضای مجازی برای حفظ هویت ایرانی اسلامی را جدی نگیریم و یا در این باره، تعلل و غیبت در صحنهها و زمینهها و بسترهای قابل بهره گیری در این فضا داشته باشیم، مطمئنا لطمات و صدمات جبران ناپذیری در آینده در زمینه ارتباطات و تبادل اطلاعات خواهیم داشت و این فرصت بسیار ارزشمند با بی توجهی ما مبدل به تهدیدی برای کشور و جهان اسلام خواهد شد.